Wednesday, March 31, 2010

Riformatizim se jo mahi

Vështrim
Riformatizim se jo mahi
Çfarë solli ky riformatizimi vërtetë? Çka po duket se do të ndryshohet, cilat prioritete, cilat pjesë të planit qeveritar? Si, a është e mundur? Qeveria nuk ka as prioritete dhe as plan qeverisës? Nejse!
BURIM RAMADANI
Më në fund u kuptua. Urime. Shtrëgoni duart. Mos harroni edhe ndonjë dolli me shampanjë. Ky moment duhet të shënohet me diçka për t’u mbajtur në kujtesë. Edhe ashtu do të kujtohet! Sepse, tashmë u kutpua shumëçka. Madje, u kuptuan shumë elemente të rëndësishme. Të gjitha këto kanë të bëjnë me të zhvillimet e tashme dhe të ardhme të jetës politike. Për më tepër, edhe njëherë e mirë u dëshmua kush është kush në koalicion. Dita e fundit e marsit 2010 do të mund të mbahet mend shumë mirë për një strukturë të gjerë të njerëzve të Kosovës. Një strukturë që ka mbetur e habitur. Pse jo edhe me gishta në gojë, duke tundur kokën! Kjo ditë ka vulosur atë që shumë njerëz e kanë menduar. Por, çka është kjo?
Kush është kush në koalicion?
Lidhja Demokratike e Kosovës (LDK) vendosi të ndërrojë tre ministra. Me urdhër të atyre lart, shefat e koalicionit, LDK-ja nuk ishte e kënaqur me performancën e ministrave të saj. Dikush do të thoshte se kjo po ndodh në emër të qeverisjes së mirë, transparencës, avancimit të demokracisë, luftës kundër korrupsionit, forcimit apo vendosjes së sundimit të ligjit, afirmimit të vlerave të vendit, apo çka jo tjetër.
Por, në parim, ndërrimet e ministrave ndodhin për një arsye: se ata nuk kanë punuar mirë. Kjo është baza e të gjitha nën-arsyeve tjera që mund të nxjerren gjatë analizës për ndërrimin e ministrave apo zyrtarëve të lartë të shtetit. Kjo nënkupton se personat e tillë i kanë sjellë dëm Qeverisë dhe qeverisjes, i kanë shkaktuar dëm Kosovës, e kanë dëmtuar imazhin e partisë. Dhe, kush janë këta njerëz të LDK-së që kanë dëmtuar LDK-në? Nekibe Kelmendi, Alush Gashi dhe Valton Beqiri. Të tre të shkarkuar për shkak se nuk kanë punuar mirë! Apo, sikurse ka thënë një anëtar i kryesisë së LDK-së, për shkak të kërkesës për ndryshime pozitive në Qeveri. Madje, ai tha se “vendimi nuk është marrë nën diktatin e Hashim Thaçit”. Hëm.
Nëse vendimi i kryesisë së LDK-së nuk është marrë nën diktatin e Hashim Thaçit (kryetarit real të dy partive në koalicion), atëherë është Fatmir Sejdiu i pakënaquri me punën e këtyre ministrave dëmtues për imazhin e LDK-së dhe qeverisjen në Kosovë. Por, cili është relacioni i këtyre ministrave me partinë që udhëhiqet nga Sejdiu?
Nekibe Kelmendi është nënkryetare e LDK-së që nga fillimi i vitit 2007. Pas Kuvendit të karrigeve? Po, po. Madje, Kelmendi ishte kryesuese e një pjese të punimeve të Kuvendit të Gjashtë të LDK-së, ku u zgjodh Fatmir Sejdiu për kryetar të partisë. Do të thotë, dëmtimi i imazhit të LDK-së vjen nga vetë struktura udhëheqëse e LDK-së, nga një nënkryetare? Pyeteni Fatmir Sejdiun. Sigurisht ka bërë ndonjë analizë të thuktë dhe të saktë. Sepse, ai normalisht se nuk është fajtori për gjendjen e tmerrshme që ka kapluar LDK-në! Ai ka ngrirë pozitën e kryetarit të partisë dhe partia udhëhiqet nga nënkryetarët dhe sekretari i përgjithshëm.
Por, cilët janë fajtorët tjerë? Sigurisht se ka plotë. Alush Gashi për shembull. Nuk ka ditur të udhëheq Ministrinë e Shëndetësisë. Madje, përkundër ndihmës dhe kujdesit të madh të Hashim Thaçit, i cili pati emëruar edhe një këshilltar special për shëndetësi. Plus, e solli nga jashtë shtetit, por kot. Për më shumë, Gashi ka pasur ndihmën e pakursyer edhe të bashkëpunëtorit tjetër të Kryeministrit, këshilltarit për punë të kota, Shaip Muja. Të gjithëve na kujtohet (sigurisht edhe Alush Gashit i kujtohet tash) si Muja i shkruante e-maila zyrtarëve të Ministrisë së Shëndetësisë se si duhet të punohet dhe çfarë vendime duhej të merreshin. Sidoqoftë, tashmë situata do të përmirësohet. Në vend të Gashit do të jetë Bujar Bukoshi. Bukoshi është një prej kundërshtarëve më të mëdhenj dhe më të fuqishëm. Por, problemi i tij duket të jetë se nuk e di kundërshtar i kujt është. Kundërshtar i Sejdiut apo Thaçit? I tillë ishte edhe gjatë kohës kur presidenti Rugova ishte gjallë. Kundërshtar!
Po kultura? Eh, kjo është ëmbëlsira që ruhet për fund. Valton Beqiri, profesionist i artit muzikor, pati harruar artet tjera, pati harruar sportin dhe rininë. Prandaj, vërtetë i solli imazh të keq Qeverisë së Republikës së Kosovës së pavarur, sovrane dhe demokratike. Për më tepër, nuk dihej as i kujt është, LDK-së apo PDK-së. Kështu që, normalisht LDK-ja (si parti serioze në shkatërrim) u detyrua të vendos në atë detyrë një prej nënkryetarëve të saj, Lutfi Haziri. Pasi u mund në zgjedhje të përsëritura, LDK-ja e Gjilanit do të udhëheq kulturën në Kosovë. Dakord. E qëlluar. Askush nuk është humbës këtu. Krejt varet prej marrëveshjes paraprake! Por, Fatmir Rexhepi mund të ketë ndonjë storie tjetër për të treguar. Kush e di! Le ta thotë vetë!
Sa i përket ministrave të Partisë Demokratike të Kosovës (PDK) ka çka të thuhet. Vërtetë ata kanë punuar fuqishëm. Kush sa ka mundur dhe çka i ka ardhur te dora, kuptohet sipas aftësive dhe mundësive që kanë pasur. Hajt se ka kohë të shihen më qartë çfarë kanë bërë. Ndoshta EULEX-i mund të thotë më shumë. Mos të përzihet kush në punët e drejtësisë. Të paktën, derisa sa populli nuk është revoltuar për të marrë veprime të ngutshme. Flasim sërish!
Qeverisja pa prioritete
Çfarë solli ky riformatizimi vërtetë? Çka po duket se do të ndryshohet, cilat prioritete, cilat pjesë të planit qeverisës? Si, a është e mundur? Qeveria nuk ka as prioritete dhe as plan qeveritar? Nejse!
Kosova e sotme vuan nga mungesa e vullnetit politik, dijes, energjive, kapaciteteve dhe përkushtimit për të zhvilluar vendin në të gjitha fushat e jetës. Njerëzit e Kosovës përballen me varfërinë dhe papunësinë. Madje, qytetarët e Kosovës shohin këto dy elemente si më kërcënueset për stablitetin e brendshëm politik dhe qytetar. Bashkë me këtë edhe sundimi i ligjit. Kosova nuk kontrollon një pjesë të territorit të saj, nuk ka ndikim dhe as politika për t’iu kundërvënë ndërhyrjeve të panumërta të Serbisë në territorin e Kosovës. Tashmë Serbia do të mbajë sërish zgjedhje lokale në Mitrovicë! Kush është përgjegjës dhe kush mendon për këtë? Pyetni qytetarët e Mitrovicës dhe kanë çka t’ju thonë.
Procesi i integrimeve evropiane nuk po sillet këndejpari. Qytetarët e Kosovës janë më të izoluarit në Ballkan. Madje edhe Maqedonia e brishtë ka arritur të liberalizojë vizat Shëngen për qytetarët e saj të ndarë në dy, apo tri, apo katër pjesë.
Por, kush kujdeset dhe përkushtohen për këto në Kosovë? Për sundimin e ligjit, zhvillimin ekonomik dhe integrimet evro-atlantike nuk ka zot shtëpie. Jo pse Kushtetuta apo ligjet në fuqi ia ndalojnë kujt të merret me këto. Por, sepse këto janë çështje që kërkojnë punë, mund, energji dhe përkushtim. Realisht, nuk ka shumë tendera për të shpallur në mënyyrë që të vendoset sundimi i ligjit dhe të plotësohet kriteret për integrimet evropaine. Ndërsa, sa i përket zhvillimit ekonomik, parimi i kësaj qeverie është ky: nëse nuk na japin ryshfet, mos të investojnë fare - s’kanë çka na duhen!
Të tilla situata të rënda, nënçmuese dhe shkatërruese po përcjellin Kosovën e sotme. Qeveria e Hashim Thaçit (PDK dhe LDK) nuk di të punojë për Kosovën. As që është e interesuar bile. Të gjithë kemi nevojë për një Qeveri që punon për Kosovën. Vetëm për Kosovën. Për shtetin tonë.

Autori është Sekretar i Përgjithshëm i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës (AAK)
Botuar në Koha DITORE, më 1 prill 2010, fq. 12.

Thursday, March 11, 2010

Qeveria demanton vetveten për veri

Vështrim
Qeveria demanton vetveten për veri
BURIM RAMADANI
Gjatë këtyre ditëve, kryeministri Hashim Thaçi qartësisht po vazhdon lojën politike mbi të vërtetën për çështjen e veriut të Kosovës. Qysh prej daljes në opinion lajmi për hartimin e një strategjie të veçantë për të kthyer kontrollin ligjor në komunat veriore të Kosovës dhe deri më tash, çdo gjë ka mbetur vetëm në letër. Kjo kohë nuk është shkurtër. Tashmë po bëhet tre muaj prej kur u bë publike në mënyrë ‘klandestine’ strategjia. Dhe, asgjë. Vetëm formulime të deklaratave të ndryshme politike, por pa veprime, pa agjendë të qartë dhe pa nisje të zbatimit.
Katër gabimet e logjikës jashtë-institucionale
Para pak ditësh, kryeministri Thaçi ka emëruar një koordinator për zbatimin e Strategjisë për vendosjen e ligjit në Veri të Kosovës. Pavarësisht njohjeve dhe ekspertizës që personi në fjalë i ka apo mund t’i ketë, duhet thënë qartë se kjo logjikë e punës së institucioneve të Kosovës është logjikë e tejkaluar, e gabueshme dhe e padinjitetshme. Realisht thënë, ky është një veprim plotësisht i gabuar i Kryeministrit Thaçi dhe si i tillë është i papranueshëm.
Në argumentim të kësaj duhet ngritur dhe thënë publikisht katër gabime të mëdha strategjike, që kryeministri (sigurisht në konsultim me Presidentin) kanë bërë. Dhe, këto katër gabime janë të pafalshme për të ardhmen institucionale të Kosovës.
Së pari, sipas Kushtetutës së Republikës së Kosovës, institucionet e vendit janë ato që kanë për obligim të ruajnë sovranitetin e shtetit, të vendosin rendin dhe ligjin, përkatësisht sundimin e ligjit në tërë territorin e Kosovës. Në Nenin 2 të Kushtetutës, pika 2, thuhet shprehimisht se “Sovraniteti i Republikës së Kosovës buron nga populli, i takon popullit dhe ushtrohet, në pajtim me Kushtetutën, nëpërmjet përfaqësuesve të zgjedhur, me referendum, si dhe në forma të tjera, në pajtim me dispozitat e kësaj Kushtetute”. Në Nenin 4, pika 4, thuhet shprehimisht se “Qeveria e Republikës së Kosovës është përgjegjëse për zbatimin e ligjeve e politikave shtetërore dhe i nënshtrohet kontrollit parlamentar”. Pra, shihet qartë, se Kryeministri ka shkelur Kushtetutën e Kosovës kur ka vendosur që dikush nga jashtë institucioneve të vendit të koordinojë punën dhe angazhimet institucionale për rivendosjen e ligjit në veri të Kosovës.
Së dyti, duke bërë këtë, liderët institucional të Kosovës realisht janë duke u munduar të heqin përgjegjësinë nga vetja për dështimet e mëdha që kanë ndodhur gjatë këtyre dy vjetëve rresht sa i përket zbatimit të ligjit. Ose thënë më mirë, nëse dështon zbatimi i strategjisë, ka dështuar koordinatori apo ekipi i tij i mundshëm, por jo liderët institucionalë. Kjo logjikë e të vepruarit është qartësisht e dallueshme nga secili njeri që përcjellë zhvillimet politike në vend. Por, sigurisht se është logjikë plotësisht e gabuar, sepse askush nuk mund të heq përgjegjësinë për të cilën obligohet me Kushtetutën e Republikës.
Së treti, qysh në javët e para pas hartimit të kësaj Strategjie, liderët instutuiconalë kanë dëshmuar në fakt se kjo Strategji nuk do të zbatohet fare. Ata kanë larguar veten nga përkushtimi për të punuar në drejtim të zbatimit të strategjisë, prandaj për këtë kanë autorizuar një njeri pa kurrfarë ndikimi dhe përgjegjësie politike. Kjo do të mund të interpretohej se si shenjë e qartë dhe direkte se liderët institucionalë nuk janë fare të interesuar që kjo Strategji të zbatohet dhe që territori verior i Kosovës të normalizohet, demokratizohet dhe që atje të sundojë ligji.
Së katërti, kanë tradhëtuar votat dhe besimin e qytetarëve të Kosovës (ata të cilët i kanë votuar), duke i dhënë përgjegjësinë këtyre për të qeverisur Kosovën në të gjitha pjesët, si shtet unik dhe i pandashëm, ashtu sikurse përcaktohet shprehimisht në Nenin 1, pika 1 e Kushtetutës së Republikës. Pra, askush nuk i ka dhënë votat që Thaçi dhe Sejdiu t’ia lënë çështjen e veriut një njeriu tjetër, pavarësisht se kush mund të jetë ai apo ajo.
Qeveria demanton vetveten: Çka paska ekzistuar në veri deri më tash?
Dhe, këtë të hënë, Qeveria e Republikës vendosi të formojë gjashtë (6) grupe punuese për zbatimin e strategjisë së veriut. Përkatësisht, Grupin për sundimin e ligjit; Grupin për kthim, dialog dhe pajtim ndëretnik; Grupin për zhvillim ekonomik; Grupin për rivendosjen e sistemit të reformimit të pushtetit lokal; Grupin për shtrirjen e shërbimeve publike; si dhe Grupin e komunikimit. Po të hënën, kryeministri Thaçi tha se do të ketë “angazhime konkrete për rivendosjen e pikave kufitare 1 dhe 31, ruajtjen e zinxhirit komandues, funksionalizimin e gjyqësorit në veri, kthimin e pjesëtarëve në gjithë pronat dhe banesat, nxitjen e pajtimit ndëretnik, zhvillimin ekonomik dhe social, nxitjen e hapjes së vendeve të reja të punës, themelimin e Universitetit Evropian, identifikimin e projekteve zhvillimore për gjithë komunitetet”.
Por, pyetja që shtrohet menjëherë pas këtij vendimi për formimin e gjashtë grupeve dhe pas kësaj deklarate të Kryeministrit është: E çka paska ekzistuar deri më tash në pjesën veriore të Kosovës?
Përgjigjja e Kryeministrit Thaçi më 25 shkurt 2008 ishte “çdo pjesë e Kosovës është nën kontroll të plotë”. Më 12 maj 2008, Kryeministri Thaçi pas një takimi me një delegacion të OJQ-së “Bregu i Veriut” kishte “shprehur angazhimin e tij dhe të Qeverisë së Kosovës për sundimin e ligjit, për lirinë e qytetarëve, si dhe për t’iu siguruar kushte për jetë dhe biznes të gjithë qytetarëve në Kosovë”. Ndërsa, gjatë fushatës zgjedhore të vitit të kaluar, më 18 tetor 2009, ai u shpreh “Dje unë premtova më shumë se 120 milionë euro investime për Mitrovicën. Sot jam këtu që t’ju bëjmë me dije përkushtimin që kemi për të kthyer të gjithë banorët e kësaj ane, në pronat e tyre’, tha kryeministri Thaçi. Në muajin e fundit të vitit të kaluar, më 5 dhjetor 2009, ai ka thënë se “veriu i Kosovës tashmë është më e sigurt”.
Por, si doli të jetë e vërteta? Nëse deklaratat e mëparshme të Kryeministrit kanë qenë të vërteta, përse duhet të krijohen këto grupe punuese? Kjo tregon qartë se Kryeministri dhe Qeveria e kanë demantuar veten plotësisht. Është e dukshme se Kryeministri Thaçi nuk është dhe nuk shihet si partner serioz i vendorëve dhe ndërkombëtarëve për të qeverisur Kosovën. Kjo logjikë duhet ndërruar. Nuk ka përse të manipulohet populli. Tek e fundit, populli e di të vërtetën.

Autori është Sekretar i Përgjithshëm i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës.
Botuar në "Koha DITORE" më 9 mars 2010, fq. 11