Loja pa fitues
Çfarë zgjedhjesh patëm?
Humbja e mundshme e PDK-së në Prizren dhe humbja e konstatuar e kandidatëve të LDK-së dhe PDK-së në Suharekë (edhe të bashkuar në rundin e dytë në atë komunë), është dëshmi e fuqishme për ndryshime të mëdha. Ndryshime këto që do të shpejtojnë në javët e ardhshme, për të rezultuar me zgjedhjet nacionale në vitin 2010.
Shkruan: Burim Ramadani
I
Transparenca dhe vendimmarrja e përgjegjshme në periudhën e përgatitjeve për zgjedhje është jashtëzakonisht e nevojshme. Kjo kërkohej edhe në Kosovë që nga muajt prill dhe maj të këtij viti. Por, assesi të ndodhte. Madje, duhej që partitë opozitare të shkruajnë letra zyrtare për të kërkuar fillimin e konsultimeve për caktimin e datës së mbajtjes së zgjedhjeve lokale. Kështu mund të konstatohet gatishmëria politike e përgatitjes së zgjedhjeve lokale në Kosovë, derisa në të njëjtën kohë Komisioni Qendror Zgjedhor ishte plotësisht jo-funksional. Për më tepër, kryesuesi i KQZ-së kishte dhënë dorëheqje dhe kryeshefi ekzekutiv nuk ishte zgjedhur ende. Askush nuk dinte se si do të organizoheshin zgjedhjet në fund të pranverës së këtij viti. Të gjithë (ndoshta jo bash të gjithë) ishin të frikësuar dhe shqetësuar me atë që do të mund të ndodhte në këto zgjedhje për shkak të mos-përgatitjes së duhur teknike dhe politike. Aspekti politik kishte adresë të qartë dhe kjo ndikonte edhe në aspektin e përgatitjeve teknike. As kamerat në vendvotime nuk u lejuan. Madje, opinioni u mashtrua disa herë. Sidoqoftë, disa takime konusltative u mbajtën. Nuk pati mirëkuptim për datën e zgjedhjeve. Opozita dhe shoqëria civile kërkoi zgjedhje në tetor dhe nëntor, por PDK dhe LDK vendosën që ato të mbahen në nëntor dhe dhjetor. Madje, tallën mendimin e kundërt. Pra, edhe vendimi për datën e zgjedhjeve ishte i njëanshëm. Lëre më të tjerat.
II
Mesi i tetorit, sipas vendimit të kryetarit të shtetit, ishte periudha kur do të duhej të fillonte fushata për zgjedhjet lokale. Por, deri atëherë edhe kryetari dhe kryeministri ishin përfshirë në fushatë. Njëri duke inauguruar parqe të vogla në kryeqytet e tjetri duke kaluar secilën ditë në terren. Edhe për çështjen e kohëzgjatjes së fushatës pati mospajtime. Derisa vetë patën filluar fushatën, dy udhëheqësit e shtetit (dhe partive në koalicion qeveritar) kërkonin dhe insistonin që fushata të zgjaste 21 ditë në vend të 30 ditëve që është paraparë me ligj. Me qëndrimin e qartë të dy partive opozitare, kjo tentativë për shkelje ligji u anulua. Më tutje, kemi parë një fushatë tejet interesante, me akuza të rënda midis partnerëve të koalicionit qendror dhe në njëjtën kohë edhe fushatë paradoksale. Kryeministri Thaçi u akuzua nga partneri i vet në koalicion për logjikë dhe veprime komuniste, për diktaturë në miniaturë, për të qenit karikaturë në atë logjikë, për korrupsion, për krim të organizuar, për veprimtarinë negative të shërbimit të tij privat SHIK, për terrorizimin e qytetarëve të Prishtinës, e për çka jo. Por, kryeministri kishte filluar një logjikë tjetër: atë të premtimit të shumave tepër të mëdha për komunat, nëse aty do të fitonin kandidatët e partisë së tij. Për më shumë, ai kërcënonte dhe shantazhonte qytetarët dhe bizneset nëpër komuna të ndryshme nëse nuk do të fitonin të përzgjedhurit e tij për ato komuna. Një rast i këtillë i rëndë ishte në Suharekë, ku kryeministri Thaçi shprehte hapur këtë logjikë dhe mentalitet shantazhi.
III
E tëra që kishte ndodhur deri më 15 nëntor rezultoi me ndryshim të skenës politike në Kosovë. Vota e qytetarëve të Kosovës tregoi një drejtim të ri që ka marrë vullneti politik në vend. Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës arriti një nivel që nuk ishte parë deri në këto zgjedhje në Kosovë. Numri i përgjithshëm i votave për AAK-në është dyfishuar, sikurse është dyfishuar edhe përqindja dhe numri i komunave nën qeverisjen e kandidatëve të AAK-së. Ndërsa, dy partitë politike që qeverisin Kosovën në nivel qendror kanë marrë goditje të fuqishme në numër të caktuar të komunave. Përderisa kanë ruajtur apo kanë rritur në një masë numrin e përgjithshëm të votave në nivel të Kosovës, PDK dhe LDK janë goditur në Prizren dhe Suharekë, në Kamenicë dhe Klinë, Pejë dhe Gjakovë, Obiliq dhe Mitrovicë e në komuna të tjera. Ndërsa, zgjedhjet e 15 nëntorit i kanë dhënë një goditje të fuqishme AKR-së së Pacollit dhe LDD-së së Dacit, parti këto të cilat arritën një marrëveshje/koalicion duke pasur një numër të kandidatëve të përbashkët për kryetarë komunash. Sidoqoftë, menjëherë pas rundit të parë të këtyre zgjedhjeve, kemi parë një zhgënjim dhe mos-arritje të suksesit të planifikuar në bazë të një konspiracioni të ndërtuar nga kryeministri Thaçi, Behgjet Pacolli dhe SHIK-u në Gjakovë. Ky zhgënjim u manifestua edhe me protesta në rrugë, duke sjellë kështu modelin e “demokracisë së Edi Ramës” nga Tirana në Gjakovë. Për më shumë, Pacolli kishte marrë pjesë po ato ditë në protestën e Ramës në Tiranë.
IV
Rrethi i dytë i zgjedhjeve për kryetarë komunash erdhi pas një konstatimi të ndryshimit të vullnetit politik të qytetarëve të Kosovës. Tri partitë kryesore në vend u futën në rundin e dytë me shumicën e komunën, derisa koalicioni AKR-LDD kishte tri kandidatura të tilla në balotazh. Edhe përgatitjet teknike dhe politike vazhduan të jenë të papërshtatshme për këtë periudhë. Qysh më parë ishte qartësuar nevoja që balotazhi të mbahej më shpejt dhe të mos kërkonte një periudhë një mujore, sikurse që ndodhi. Kryeministri Thaçi pothuajse nuk u kthye fare në zyrën e tij në Kryeministri, derisa në Prishtinë ligjin e ‘bënte’ dhe ‘tallej me të’ Nazim Bllaca, një ish-agjent i shërbimit privat të kryeministrit, i njohur si Shërbimi Informativ i Kosovës. Rritja e tensioneve në radhët e qytetarëve të Kosovës ishte e jashtëzakonshme dhe është nevojitur një investim tepër i madh i partive të përgjegjshme politike në mënyrë që të ruhet qetësia, pjekuria dhe maturia e qytetarëve të vendit. Kështu është ruajtur stabiliteti i vendit, derisa normalisht në periudhën e ardhshme këto tema të rënda duhet të vazhdohen para drejtësisë për t’i dhënë përgjegjësinë secilit individ për veprimet që ka bërë. Sidoqoftë, rezultatet e rundit të dytë karakterizohen sërish me Prizrenin dhe Suharekën. Humbja e mundshme e PDK-së në Prizren dhe humbja e konstatuar e LDK-së dhe PDK-së në Suharekë (deri në një masë të bashkuara në rundin e dytë në atë komunë), është dëshmi e fuqishme për ndryshime të mëdha. Ndryshime këto që do të shpejtojnë në javët e ardhshme, për të rezultuar me zgjedhjet nacionale në vitin 2010.
Autori është Sekretar i Përgjithshëm i AAK-së. Ky shkrim është bërë enkas për “Zëri”
Botuar në “Zëri” më 18 dhjetor 2009, fq. 25
Çfarë zgjedhjesh patëm?
Humbja e mundshme e PDK-së në Prizren dhe humbja e konstatuar e kandidatëve të LDK-së dhe PDK-së në Suharekë (edhe të bashkuar në rundin e dytë në atë komunë), është dëshmi e fuqishme për ndryshime të mëdha. Ndryshime këto që do të shpejtojnë në javët e ardhshme, për të rezultuar me zgjedhjet nacionale në vitin 2010.
Shkruan: Burim Ramadani
I
Transparenca dhe vendimmarrja e përgjegjshme në periudhën e përgatitjeve për zgjedhje është jashtëzakonisht e nevojshme. Kjo kërkohej edhe në Kosovë që nga muajt prill dhe maj të këtij viti. Por, assesi të ndodhte. Madje, duhej që partitë opozitare të shkruajnë letra zyrtare për të kërkuar fillimin e konsultimeve për caktimin e datës së mbajtjes së zgjedhjeve lokale. Kështu mund të konstatohet gatishmëria politike e përgatitjes së zgjedhjeve lokale në Kosovë, derisa në të njëjtën kohë Komisioni Qendror Zgjedhor ishte plotësisht jo-funksional. Për më tepër, kryesuesi i KQZ-së kishte dhënë dorëheqje dhe kryeshefi ekzekutiv nuk ishte zgjedhur ende. Askush nuk dinte se si do të organizoheshin zgjedhjet në fund të pranverës së këtij viti. Të gjithë (ndoshta jo bash të gjithë) ishin të frikësuar dhe shqetësuar me atë që do të mund të ndodhte në këto zgjedhje për shkak të mos-përgatitjes së duhur teknike dhe politike. Aspekti politik kishte adresë të qartë dhe kjo ndikonte edhe në aspektin e përgatitjeve teknike. As kamerat në vendvotime nuk u lejuan. Madje, opinioni u mashtrua disa herë. Sidoqoftë, disa takime konusltative u mbajtën. Nuk pati mirëkuptim për datën e zgjedhjeve. Opozita dhe shoqëria civile kërkoi zgjedhje në tetor dhe nëntor, por PDK dhe LDK vendosën që ato të mbahen në nëntor dhe dhjetor. Madje, tallën mendimin e kundërt. Pra, edhe vendimi për datën e zgjedhjeve ishte i njëanshëm. Lëre më të tjerat.
II
Mesi i tetorit, sipas vendimit të kryetarit të shtetit, ishte periudha kur do të duhej të fillonte fushata për zgjedhjet lokale. Por, deri atëherë edhe kryetari dhe kryeministri ishin përfshirë në fushatë. Njëri duke inauguruar parqe të vogla në kryeqytet e tjetri duke kaluar secilën ditë në terren. Edhe për çështjen e kohëzgjatjes së fushatës pati mospajtime. Derisa vetë patën filluar fushatën, dy udhëheqësit e shtetit (dhe partive në koalicion qeveritar) kërkonin dhe insistonin që fushata të zgjaste 21 ditë në vend të 30 ditëve që është paraparë me ligj. Me qëndrimin e qartë të dy partive opozitare, kjo tentativë për shkelje ligji u anulua. Më tutje, kemi parë një fushatë tejet interesante, me akuza të rënda midis partnerëve të koalicionit qendror dhe në njëjtën kohë edhe fushatë paradoksale. Kryeministri Thaçi u akuzua nga partneri i vet në koalicion për logjikë dhe veprime komuniste, për diktaturë në miniaturë, për të qenit karikaturë në atë logjikë, për korrupsion, për krim të organizuar, për veprimtarinë negative të shërbimit të tij privat SHIK, për terrorizimin e qytetarëve të Prishtinës, e për çka jo. Por, kryeministri kishte filluar një logjikë tjetër: atë të premtimit të shumave tepër të mëdha për komunat, nëse aty do të fitonin kandidatët e partisë së tij. Për më shumë, ai kërcënonte dhe shantazhonte qytetarët dhe bizneset nëpër komuna të ndryshme nëse nuk do të fitonin të përzgjedhurit e tij për ato komuna. Një rast i këtillë i rëndë ishte në Suharekë, ku kryeministri Thaçi shprehte hapur këtë logjikë dhe mentalitet shantazhi.
III
E tëra që kishte ndodhur deri më 15 nëntor rezultoi me ndryshim të skenës politike në Kosovë. Vota e qytetarëve të Kosovës tregoi një drejtim të ri që ka marrë vullneti politik në vend. Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës arriti një nivel që nuk ishte parë deri në këto zgjedhje në Kosovë. Numri i përgjithshëm i votave për AAK-në është dyfishuar, sikurse është dyfishuar edhe përqindja dhe numri i komunave nën qeverisjen e kandidatëve të AAK-së. Ndërsa, dy partitë politike që qeverisin Kosovën në nivel qendror kanë marrë goditje të fuqishme në numër të caktuar të komunave. Përderisa kanë ruajtur apo kanë rritur në një masë numrin e përgjithshëm të votave në nivel të Kosovës, PDK dhe LDK janë goditur në Prizren dhe Suharekë, në Kamenicë dhe Klinë, Pejë dhe Gjakovë, Obiliq dhe Mitrovicë e në komuna të tjera. Ndërsa, zgjedhjet e 15 nëntorit i kanë dhënë një goditje të fuqishme AKR-së së Pacollit dhe LDD-së së Dacit, parti këto të cilat arritën një marrëveshje/koalicion duke pasur një numër të kandidatëve të përbashkët për kryetarë komunash. Sidoqoftë, menjëherë pas rundit të parë të këtyre zgjedhjeve, kemi parë një zhgënjim dhe mos-arritje të suksesit të planifikuar në bazë të një konspiracioni të ndërtuar nga kryeministri Thaçi, Behgjet Pacolli dhe SHIK-u në Gjakovë. Ky zhgënjim u manifestua edhe me protesta në rrugë, duke sjellë kështu modelin e “demokracisë së Edi Ramës” nga Tirana në Gjakovë. Për më shumë, Pacolli kishte marrë pjesë po ato ditë në protestën e Ramës në Tiranë.
IV
Rrethi i dytë i zgjedhjeve për kryetarë komunash erdhi pas një konstatimi të ndryshimit të vullnetit politik të qytetarëve të Kosovës. Tri partitë kryesore në vend u futën në rundin e dytë me shumicën e komunën, derisa koalicioni AKR-LDD kishte tri kandidatura të tilla në balotazh. Edhe përgatitjet teknike dhe politike vazhduan të jenë të papërshtatshme për këtë periudhë. Qysh më parë ishte qartësuar nevoja që balotazhi të mbahej më shpejt dhe të mos kërkonte një periudhë një mujore, sikurse që ndodhi. Kryeministri Thaçi pothuajse nuk u kthye fare në zyrën e tij në Kryeministri, derisa në Prishtinë ligjin e ‘bënte’ dhe ‘tallej me të’ Nazim Bllaca, një ish-agjent i shërbimit privat të kryeministrit, i njohur si Shërbimi Informativ i Kosovës. Rritja e tensioneve në radhët e qytetarëve të Kosovës ishte e jashtëzakonshme dhe është nevojitur një investim tepër i madh i partive të përgjegjshme politike në mënyrë që të ruhet qetësia, pjekuria dhe maturia e qytetarëve të vendit. Kështu është ruajtur stabiliteti i vendit, derisa normalisht në periudhën e ardhshme këto tema të rënda duhet të vazhdohen para drejtësisë për t’i dhënë përgjegjësinë secilit individ për veprimet që ka bërë. Sidoqoftë, rezultatet e rundit të dytë karakterizohen sërish me Prizrenin dhe Suharekën. Humbja e mundshme e PDK-së në Prizren dhe humbja e konstatuar e LDK-së dhe PDK-së në Suharekë (deri në një masë të bashkuara në rundin e dytë në atë komunë), është dëshmi e fuqishme për ndryshime të mëdha. Ndryshime këto që do të shpejtojnë në javët e ardhshme, për të rezultuar me zgjedhjet nacionale në vitin 2010.
Autori është Sekretar i Përgjithshëm i AAK-së. Ky shkrim është bërë enkas për “Zëri”
Botuar në “Zëri” më 18 dhjetor 2009, fq. 25
No comments:
Post a Comment