Loja pa fitues
Orari për Kosovën
Afrimi i kohës së vendim-marrjes më të rëndësishme nga pala kosovaro-ndërkombëtare është çast për t’u thelluar në prioritetet strategjike, politike, ushtarake e shoqërore të Kosovës. Lidershipi i Kosovës ka për obligim të mos lëshojë asnjë sekondë pune pa u shfrytëzuar në përgatitjen për aspektin e sigurisë. Orari i Kosovës, më pas, drejtohet kah Perëndimi
Shkruan: Burim Ramadani
I
Orari i angazhimeve, përpjekjeve, punës dhe koordinimit të politikave të faktorëve të ndryshëm në Kosovë dhe në bashkësinë ndërkombëtare tashmë ka hyrë në fazën përfundimtare. Si i tillë, ky orar që në shikim të parë duket të jetë i koordinuar në linja të përgjithshme, është karakterizuar dhe shoqëruar me shumë sfida dhe luhatje, derisa përceptimi publik ka qenë i ballafaquar shpeshherë me skepticizëm. Nëse fillohet analiza për orarin e përgjithshëm të këtij procesi, atëherë detyrimisht duhet bërë prerja e proceseve dhe angazhimeve në kohë dhe qëllim. Kështu, përfundimi i luftës në Kosovë më 1999 mund të merret si koha e fillimit të angazhimeve ri-ndërtuese të paqes, shoqërisë, institucioneve dhe të së ardhmes së Kosovës. Që prej asaj kohe deri në mesin e vitit 2005, pëpjekjet e përgjithshme kanë evoluar në drejtim të përgatitjes së vendit për hyrjen në procesin e pritur të definimit të statusit të Kosovës. Ajo periudhë ka përfshirë një numër të madh të vlerësimeve të administratës ndërkombëtare, gjë që ka sinjalizuar për pjekjen e kushteve në drejtim të nisjes së punës finale.
II
Oferta e shumicës shqiptare në Kosovë në raport me pakicat dhe në veçanti me atë serbe ka qenë gjithherë konstruktive dhe e udhëhequr nga parimi qytetar. Politika e shumicës shqiptare nuk ka vënë kompozicionin etnik asnjëherë në plan të parë sa i përket kësaj oferte dhe përpjekjeve në përgjithësi për të ndërtuar shtetin dhe shoqërinë demokratike të vendit. Pikërisht për këtë vullnet të mirë dhe qasje plotësisht korrekte në respektimin e të drejtave të garantuara të njeriut dhe komuniteteve, Kosova është mbështetur në mënyrë konsistente nga pjesa demokratike e bashkësisë ndërkombëtare. Tek e fundit, as edhe një moment qëllimi i kosovarëve nuk ka qenë gëzimi i mbështetjes nga vendet diktatoriale, autoritare, shtetet konfliktuoze apo mbështetës të terrorizmit ndërkombëtar. Partneriteti strategjik i Kosovës me Perëndimin dhe në rend të parë me Shtetet e Bashkuara të Amerikës ka qenë, është dhe duhet të mbetet prioriteti numër një jo vetëm i politikës vendore, por edhe shoqërisë në të gjitha fushat e saj specifike. Prandaj, mbështetja nga kjo pjesë e botës është bërë garancë për lirinë dhe tashmë pavarësinë e vendit.
III
Orientimi i angazhimit për vendim-marrjen më të rëndësishme në vitet e pasluftës në Kosovë detyrimisht është çast për t’u thelluar në prioritetet strategjike, politike, ushtarake e shoqërore të Kosovës. Elementi më pozitiv i shoqërisë kosovare sa i përket këtij aspekti është qartësia shumë e madhe e vullnetit dhe aspiratave të qytetarëve, politikës e opinionin publik në rrugën drejt Perëndimit. Vlerat Perëndimore të kulturës dhe traditës janë përgjithësisht të pranuara me lehtësi nga shoqëria kosovare dhe duhet thënë troç se pozicioni ynë gjeografik në Ballkan shumë herë është tentuar dhe ka mundur të shfrytëzohet për qëllime të ndryshme nga kultura e civilizime të ndryshme botërore. Shoqëria kosovare është për t’u nderuar nga Perëndimi për faktin e orientimit të saj të drejtë, pa mëdyshje dhe të përkushtuar drejt ruajtjes së civilizimit të kësaj pjese të botës. Shqiptarët e Kosovës, sikurse edhe të gjithë shqiptarët në Ballkan, kanë dëshmuar afinitetin dhe identitetin e përbashkët evropian. E tërë kjo situatë lehtëson thellimin e politikës kosovare drejt Evropës, gjë që është tregim më ndryshe në rastin e Serbisë.
IV
Orët e fundit para shpalljes së pavarësisë së Kosovës dhe orët e para pas këtij akti, do të vënë në pah kanalizimin e situatës së mëtejshme drejt zhvillimeve të afërta në Kosovë. Tendencat e mundshme të destabilizimit të situatës do të jenë më të vërejtshme sa më shumë që afrohet koha e vendimit. Prandaj, fokusimi më i madh i politikës dhe shtresave tjera ndikuese në udhëheqjen e qytetarëve të Kosovës duhet të drejtohen në aspektin e ruajtjes së qetësisë dhe ambient të sigurt. Siguria është çështje tejet serioze dhe kërkon angazhim serioz të të gjitha niveleve. Planet për ballafaqimin me të gjitha situatat e mundshme në kohën para dhe pas shpalljes së pavarësisë duhet të vazhdojnë të jenë në qendër të punës së mekanizmave vendorë e ndërkombëtarë të sigurisë. Nëse ruajtja e qetësisë dhe sigurisë janë kyçe për të ardhmen e Kosovës, serioziteti në qajse dhe përkushtim për këtë sektor është kyç për tejkalimin e çfarëdo lloj sfide. Lidershipi i Kosovës ka për obligim të mos lëshojë asnjë sekondë pune pa u shfrytëzuar në përgatitjen për aspektin e sigurisë. Orari i Kosovës, më pas, drejtohet kah Perëndimi.
Botuar në “Zëri” më 14 janar 2008, fq. 11
Orari për Kosovën
Afrimi i kohës së vendim-marrjes më të rëndësishme nga pala kosovaro-ndërkombëtare është çast për t’u thelluar në prioritetet strategjike, politike, ushtarake e shoqërore të Kosovës. Lidershipi i Kosovës ka për obligim të mos lëshojë asnjë sekondë pune pa u shfrytëzuar në përgatitjen për aspektin e sigurisë. Orari i Kosovës, më pas, drejtohet kah Perëndimi
Shkruan: Burim Ramadani
I
Orari i angazhimeve, përpjekjeve, punës dhe koordinimit të politikave të faktorëve të ndryshëm në Kosovë dhe në bashkësinë ndërkombëtare tashmë ka hyrë në fazën përfundimtare. Si i tillë, ky orar që në shikim të parë duket të jetë i koordinuar në linja të përgjithshme, është karakterizuar dhe shoqëruar me shumë sfida dhe luhatje, derisa përceptimi publik ka qenë i ballafaquar shpeshherë me skepticizëm. Nëse fillohet analiza për orarin e përgjithshëm të këtij procesi, atëherë detyrimisht duhet bërë prerja e proceseve dhe angazhimeve në kohë dhe qëllim. Kështu, përfundimi i luftës në Kosovë më 1999 mund të merret si koha e fillimit të angazhimeve ri-ndërtuese të paqes, shoqërisë, institucioneve dhe të së ardhmes së Kosovës. Që prej asaj kohe deri në mesin e vitit 2005, pëpjekjet e përgjithshme kanë evoluar në drejtim të përgatitjes së vendit për hyrjen në procesin e pritur të definimit të statusit të Kosovës. Ajo periudhë ka përfshirë një numër të madh të vlerësimeve të administratës ndërkombëtare, gjë që ka sinjalizuar për pjekjen e kushteve në drejtim të nisjes së punës finale.
II
Oferta e shumicës shqiptare në Kosovë në raport me pakicat dhe në veçanti me atë serbe ka qenë gjithherë konstruktive dhe e udhëhequr nga parimi qytetar. Politika e shumicës shqiptare nuk ka vënë kompozicionin etnik asnjëherë në plan të parë sa i përket kësaj oferte dhe përpjekjeve në përgjithësi për të ndërtuar shtetin dhe shoqërinë demokratike të vendit. Pikërisht për këtë vullnet të mirë dhe qasje plotësisht korrekte në respektimin e të drejtave të garantuara të njeriut dhe komuniteteve, Kosova është mbështetur në mënyrë konsistente nga pjesa demokratike e bashkësisë ndërkombëtare. Tek e fundit, as edhe një moment qëllimi i kosovarëve nuk ka qenë gëzimi i mbështetjes nga vendet diktatoriale, autoritare, shtetet konfliktuoze apo mbështetës të terrorizmit ndërkombëtar. Partneriteti strategjik i Kosovës me Perëndimin dhe në rend të parë me Shtetet e Bashkuara të Amerikës ka qenë, është dhe duhet të mbetet prioriteti numër një jo vetëm i politikës vendore, por edhe shoqërisë në të gjitha fushat e saj specifike. Prandaj, mbështetja nga kjo pjesë e botës është bërë garancë për lirinë dhe tashmë pavarësinë e vendit.
III
Orientimi i angazhimit për vendim-marrjen më të rëndësishme në vitet e pasluftës në Kosovë detyrimisht është çast për t’u thelluar në prioritetet strategjike, politike, ushtarake e shoqërore të Kosovës. Elementi më pozitiv i shoqërisë kosovare sa i përket këtij aspekti është qartësia shumë e madhe e vullnetit dhe aspiratave të qytetarëve, politikës e opinionin publik në rrugën drejt Perëndimit. Vlerat Perëndimore të kulturës dhe traditës janë përgjithësisht të pranuara me lehtësi nga shoqëria kosovare dhe duhet thënë troç se pozicioni ynë gjeografik në Ballkan shumë herë është tentuar dhe ka mundur të shfrytëzohet për qëllime të ndryshme nga kultura e civilizime të ndryshme botërore. Shoqëria kosovare është për t’u nderuar nga Perëndimi për faktin e orientimit të saj të drejtë, pa mëdyshje dhe të përkushtuar drejt ruajtjes së civilizimit të kësaj pjese të botës. Shqiptarët e Kosovës, sikurse edhe të gjithë shqiptarët në Ballkan, kanë dëshmuar afinitetin dhe identitetin e përbashkët evropian. E tërë kjo situatë lehtëson thellimin e politikës kosovare drejt Evropës, gjë që është tregim më ndryshe në rastin e Serbisë.
IV
Orët e fundit para shpalljes së pavarësisë së Kosovës dhe orët e para pas këtij akti, do të vënë në pah kanalizimin e situatës së mëtejshme drejt zhvillimeve të afërta në Kosovë. Tendencat e mundshme të destabilizimit të situatës do të jenë më të vërejtshme sa më shumë që afrohet koha e vendimit. Prandaj, fokusimi më i madh i politikës dhe shtresave tjera ndikuese në udhëheqjen e qytetarëve të Kosovës duhet të drejtohen në aspektin e ruajtjes së qetësisë dhe ambient të sigurt. Siguria është çështje tejet serioze dhe kërkon angazhim serioz të të gjitha niveleve. Planet për ballafaqimin me të gjitha situatat e mundshme në kohën para dhe pas shpalljes së pavarësisë duhet të vazhdojnë të jenë në qendër të punës së mekanizmave vendorë e ndërkombëtarë të sigurisë. Nëse ruajtja e qetësisë dhe sigurisë janë kyçe për të ardhmen e Kosovës, serioziteti në qajse dhe përkushtim për këtë sektor është kyç për tejkalimin e çfarëdo lloj sfide. Lidershipi i Kosovës ka për obligim të mos lëshojë asnjë sekondë pune pa u shfrytëzuar në përgatitjen për aspektin e sigurisë. Orari i Kosovës, më pas, drejtohet kah Perëndimi.
Botuar në “Zëri” më 14 janar 2008, fq. 11
No comments:
Post a Comment