Loja pa fitues
Siguria në vendimet e mëdha
Nëse gjatë fushatës së tashme zgjedhore po shohim fokusim më të ulët të partive politike në çështjen e statusit, kjo nuk do të thotë se ato duhet të shmangin me çdo kusht këtë fjali që përfaqëson punën kryesore të shqiptarëve të Kosovës. Tek e fundit, asgjë nuk do të vlejë sikurse Kosova të mos arrijë shtetësinë pas këtij procesi. Të gjitha zotimet e partive politike gjatë kësaj fushate, të gjitha zhvillimet e deritashme politike dhe sociale do të mund të vihen në pikëpyetje të madhe nëse do të humbej rruga për pavarësinë e Kosovës
Shkruan: Burim Ramadani
I
Kur zyrtari i lartë norvegjez, Kai Eide, u pat emëruar dhe filloi punën në përgatitjen e raportit të tij mbi vlerësimin e përgjithshëm të situatës në Kosovë, ndjeshmëria e brendshme në Kosovë ishte i ndryshëm në krahasim me fazën e tashme. Në mesin e vitit 2005, kur ambasadori Eide u nisi misionin në Kosovë, qytetarët e vendit sikurse edhe një pjesë e mirë e elitës politike nuk imagjinonin pasimin e një procesi të tillë çfarë në të vërtetë ka ndodhur. Përgatitja jo e saktë e opinionit publik, bashkë me deklarata të ndryshme jo të qëlluara në momente të caktuara, kanë ndikuar në zbehjen e perceptimit publik ndaj mundësisë së rezultatit të plotë përmes procesit të udhëhequr nga bashkësia ndërkombëtare si e formalizuar në strukturën e OKB-së. I kundërt mund të vlerësohet se ka qenë niveli i besimit mbi dy vjet më parë derisa kosovarët padurim prisnin fillimin e zgjidhjes së statusit final të vendit. Sidoqoftë, kanë kaluar rreth dy vjet të procesit negociator dhe pozicioni i një pjese të bashkësisë ndërkombëtare edhe më tutje duket të mos ketë kaluar fazën e konfuzionit të brendshëm për veprimet e domosdoshme.
II
Kosova e këtyre ditëve nuk është në kërkim të identitetit, qëllimit dhe orientimit. Tema të këtilla janë tejkaluar tashmë, megjithëse ka mbetur ajo më e rëndësishmja, realizimi apo përfundimi i angazhimeve për pavarësinë e vendit të filluara që nga vitet e 90-ta. Nëse gjatë fushatës së tashme zgjedhore po shohim fokusim më të ulët të partive politike në çështjen e statusit, kjo nuk do të thotë se ato duhet të shmangin me çdo kusht këtë fjali që dëshmon punën kryesore të shqiptarëve të Kosovës. Tek e fundit, asgjë nuk do të vlejë sikurse Kosova të mos pavarësohet këto muaj. Të gjitha zotimet e partive politike gjatë kësaj fushate, të gjitha zhvillimet e deritashme politike dhe sociale do të mund të vihen në pikëpyetje të madhe nëse do të humbej rruga për pavarësinë e Kosovës. Pas gjithë këtij investimi njerëzor, politik, social, financiar dhe kulturor, zor se dikush do të pranonte që Kosova të kthehet pjesë e Serbisë edhe nëse pensionet do t’u ngriheshin për pesëfish apo edhe nëse mësimdhënësit nuk do të kishin nevojë për greva urie. Kjo është çështje jetike, ekzistence dhe është bërë madje edhe çështje nderi.
III
Katër zhvillimet më të rëndësishme brenda dhe përreth Kosovës kanë ndikime të ndryshme në gjendjen e përgjithshme të brendshme. Procesi për pavarësimin e Kosovës tashmë mund të ndahet mbetet ndër zhvillimet jetike të vendit, duke përfshirë këtu edhe angazhimet e vendorëve, por edhe pjesën e angazhimeve, vështirësive dhe mundësive nga ana e bashkësisë ndërkombëtare. Zhvillimi i dytë pa dyshim përfshin fushatën parazgjedhore e cila filloi javën e kaluar dhe që, në momentet e para, duket se do të jetë e qetë dhe pa tensione ekstreme. Zhvillimi i tretë është presioni i natyrave të ndryshme të aspektit social dhe ekonomik, që megjithatë do të mbetet i pandalshëm edhe për një kohë bazuar në standardin jetësor të qytetarëve. Ndërkaq, zhvillimi i katërt është ai i relacioneve aktuale në vendet fqinje dhe sidomos në Maqedoninë e brishtë. Të gjitha këto drejtime ndërlidhen në mënyra të ndryshme me procesin mbi pavarësinë e Kosovës dhe në fakt kryesisht ato ndikojnë në ngritjen e pakënaqësive dhe mosbesimit ndaj këtij procesi, gjë që mund të jep sinjale për ndikime praktike në terren nga grupe të caktuara.
IV
Karakteristikat e kësaj situate janë të llojllojshme dhe nuk kufizohen me ndjeshmërinë sociale dhe politike. Siguria e përgjithshme mbetet aspekti kryesor mbështetës i procesit të pavarësimit të Kosovës derisa ndjeshmëria e saj është në nivel më të lartë. Kjo ndjeshmëri është e ndryshme në pjesë të ndryshme të Kosovës dhe për këtë kujdesi i shtuar nuk është vetëm mesazh, por edhe nevojë e domosdoshme e reagimit. Vetëdijesimi mbi rëndësinë e ruajtjes së stabilitetit të brendshëm është faktor që do të ndikojë në zhvillimin në kushte normale të proceseve, derisa e kundërta do të thoshte krijimin e një situate të pakontrolluar dhe të paqartë për proceset tjera. Prandaj, jo vetëm grupet e të pakënaqurve me procesin e statusin, por edhe grupet e interesit, organizata të ndryshme sindikale dhe partitë politike duhet të perceptojnë hapësirën dhe kohën në të cilën ndodhet vendi. Secili veprim edhe në qoftë se është legjitim e legal, por që nuk korrespondon me hapësirën dhe kohën do të nxiste efekt të kundërt. Prandaj, edhe fushata parazgjedhore e filluar qetë do të duhej të përmbahej nga ashpërsia dhe tensionimet.
Botuar në “Zëri” më 29 tetor 2007, fq. 14
Siguria në vendimet e mëdha
Nëse gjatë fushatës së tashme zgjedhore po shohim fokusim më të ulët të partive politike në çështjen e statusit, kjo nuk do të thotë se ato duhet të shmangin me çdo kusht këtë fjali që përfaqëson punën kryesore të shqiptarëve të Kosovës. Tek e fundit, asgjë nuk do të vlejë sikurse Kosova të mos arrijë shtetësinë pas këtij procesi. Të gjitha zotimet e partive politike gjatë kësaj fushate, të gjitha zhvillimet e deritashme politike dhe sociale do të mund të vihen në pikëpyetje të madhe nëse do të humbej rruga për pavarësinë e Kosovës
Shkruan: Burim Ramadani
I
Kur zyrtari i lartë norvegjez, Kai Eide, u pat emëruar dhe filloi punën në përgatitjen e raportit të tij mbi vlerësimin e përgjithshëm të situatës në Kosovë, ndjeshmëria e brendshme në Kosovë ishte i ndryshëm në krahasim me fazën e tashme. Në mesin e vitit 2005, kur ambasadori Eide u nisi misionin në Kosovë, qytetarët e vendit sikurse edhe një pjesë e mirë e elitës politike nuk imagjinonin pasimin e një procesi të tillë çfarë në të vërtetë ka ndodhur. Përgatitja jo e saktë e opinionit publik, bashkë me deklarata të ndryshme jo të qëlluara në momente të caktuara, kanë ndikuar në zbehjen e perceptimit publik ndaj mundësisë së rezultatit të plotë përmes procesit të udhëhequr nga bashkësia ndërkombëtare si e formalizuar në strukturën e OKB-së. I kundërt mund të vlerësohet se ka qenë niveli i besimit mbi dy vjet më parë derisa kosovarët padurim prisnin fillimin e zgjidhjes së statusit final të vendit. Sidoqoftë, kanë kaluar rreth dy vjet të procesit negociator dhe pozicioni i një pjese të bashkësisë ndërkombëtare edhe më tutje duket të mos ketë kaluar fazën e konfuzionit të brendshëm për veprimet e domosdoshme.
II
Kosova e këtyre ditëve nuk është në kërkim të identitetit, qëllimit dhe orientimit. Tema të këtilla janë tejkaluar tashmë, megjithëse ka mbetur ajo më e rëndësishmja, realizimi apo përfundimi i angazhimeve për pavarësinë e vendit të filluara që nga vitet e 90-ta. Nëse gjatë fushatës së tashme zgjedhore po shohim fokusim më të ulët të partive politike në çështjen e statusit, kjo nuk do të thotë se ato duhet të shmangin me çdo kusht këtë fjali që dëshmon punën kryesore të shqiptarëve të Kosovës. Tek e fundit, asgjë nuk do të vlejë sikurse Kosova të mos pavarësohet këto muaj. Të gjitha zotimet e partive politike gjatë kësaj fushate, të gjitha zhvillimet e deritashme politike dhe sociale do të mund të vihen në pikëpyetje të madhe nëse do të humbej rruga për pavarësinë e Kosovës. Pas gjithë këtij investimi njerëzor, politik, social, financiar dhe kulturor, zor se dikush do të pranonte që Kosova të kthehet pjesë e Serbisë edhe nëse pensionet do t’u ngriheshin për pesëfish apo edhe nëse mësimdhënësit nuk do të kishin nevojë për greva urie. Kjo është çështje jetike, ekzistence dhe është bërë madje edhe çështje nderi.
III
Katër zhvillimet më të rëndësishme brenda dhe përreth Kosovës kanë ndikime të ndryshme në gjendjen e përgjithshme të brendshme. Procesi për pavarësimin e Kosovës tashmë mund të ndahet mbetet ndër zhvillimet jetike të vendit, duke përfshirë këtu edhe angazhimet e vendorëve, por edhe pjesën e angazhimeve, vështirësive dhe mundësive nga ana e bashkësisë ndërkombëtare. Zhvillimi i dytë pa dyshim përfshin fushatën parazgjedhore e cila filloi javën e kaluar dhe që, në momentet e para, duket se do të jetë e qetë dhe pa tensione ekstreme. Zhvillimi i tretë është presioni i natyrave të ndryshme të aspektit social dhe ekonomik, që megjithatë do të mbetet i pandalshëm edhe për një kohë bazuar në standardin jetësor të qytetarëve. Ndërkaq, zhvillimi i katërt është ai i relacioneve aktuale në vendet fqinje dhe sidomos në Maqedoninë e brishtë. Të gjitha këto drejtime ndërlidhen në mënyra të ndryshme me procesin mbi pavarësinë e Kosovës dhe në fakt kryesisht ato ndikojnë në ngritjen e pakënaqësive dhe mosbesimit ndaj këtij procesi, gjë që mund të jep sinjale për ndikime praktike në terren nga grupe të caktuara.
IV
Karakteristikat e kësaj situate janë të llojllojshme dhe nuk kufizohen me ndjeshmërinë sociale dhe politike. Siguria e përgjithshme mbetet aspekti kryesor mbështetës i procesit të pavarësimit të Kosovës derisa ndjeshmëria e saj është në nivel më të lartë. Kjo ndjeshmëri është e ndryshme në pjesë të ndryshme të Kosovës dhe për këtë kujdesi i shtuar nuk është vetëm mesazh, por edhe nevojë e domosdoshme e reagimit. Vetëdijesimi mbi rëndësinë e ruajtjes së stabilitetit të brendshëm është faktor që do të ndikojë në zhvillimin në kushte normale të proceseve, derisa e kundërta do të thoshte krijimin e një situate të pakontrolluar dhe të paqartë për proceset tjera. Prandaj, jo vetëm grupet e të pakënaqurve me procesin e statusin, por edhe grupet e interesit, organizata të ndryshme sindikale dhe partitë politike duhet të perceptojnë hapësirën dhe kohën në të cilën ndodhet vendi. Secili veprim edhe në qoftë se është legjitim e legal, por që nuk korrespondon me hapësirën dhe kohën do të nxiste efekt të kundërt. Prandaj, edhe fushata parazgjedhore e filluar qetë do të duhej të përmbahej nga ashpërsia dhe tensionimet.
Botuar në “Zëri” më 29 tetor 2007, fq. 14
No comments:
Post a Comment