Loja pa fitues
Fundërrinat e luftërave
Pretendimi ndaj integritetit territorial të Kosovës do të thotë pretendim për të hyrë në luftë jo vetëm me Kosovën, por me Perëndimin dhe me NATO-n. Jo shumë vjet më parë Serbia e ka përjetuar një ndjenjë të luftës me NATO-n, fituesi i të cilës ka qenë dhe është paraprakisht i ditur
Shkruan: Burim Ramadani
I
Iniciativa e ditëve të fundit të një grupi ekstermistësh të Serbisë për të mbrojtur me luftë Kosovën ka shfaqur edhe njëherë faktin se jo çdo gjë mbaron me mbarimin e luftës në terren. E ashtuquajtura Garda e Car Llazarit, megjithëse nuk arriti të mbajë liturgjinë themeltare në Krushevc këtë fundjavë, është forma më direkte e paraqitjes së ndjenjës nacionaliste e frustruese të individëve apo grupeve të mësuara me këtë ndjenjë. Kjo është edhe një vazhdimësi e tentimeve për provokimin e situatës së sigurisë së përgjithshme jo vetëm në Kosovë, por edhe më gjerë, dhe manipulimin e ndjenjës së forcave radikale në Serbi dhe të gjithë atyre që kanë qenë në një mënyrë apo tjetër të lidhur me luftërat që kanë ndodhur në ish-Jugosllavi. Grupi i paraqitur në media që dëshiron të krijojë të ashtuquajturën Garda e Car Llazarit nuk është gjë tjetër përveç se fundërrinë e luftërave që ka nxitur dhe udhëhequr regjimi i Millosheviqit për një dedakë në këtë rajon. Ky është edhe një lloj presioni që Serbia apo struktura të ndryshme në Serbi duan të bëjnë mbi Këshillin e Sigurimit në kohën kur duhet të votohet për të ardhmen e Kosovës.
II
Është e vërtetë se Kosova dhe Serbia nuk kanë një marrëveshje paqe dhe kjo automatikisht nënkupton se nuk ka përfunduar gjendja e luftës, tashmë e e kthyer në rrugë politike, që nga viti 1999. Porse, nuk duhet të anashkalojmë faktin se NATO-ja dhe Serbia ka një marrëveshje paqe, që njihet në sistemin ndërkombëtar si Marrëveshje e Kumanovës, e cila ka detyruar forcat serbe të largohen njëherë e përgjithmonë nga Kosova. Serbia ka humbur të drejtën morale dhe legjitime edhe për të kërkuar kthimin në Kosovë qoftë në aspektin e ushtrimit të pushtetit politik, e aq më larg edhe atë të pushtetit të sigurisë kur dihet se nga forcat serbe të sigurisë kanë humbur jetën dhjetëra mijëra qytetarë të Kosovë dhe prania e uniformës serbe në Kosovë është sinomin i ndjenjës së tentim-gjenocidit, dhunës dhe shkatërrimit masiv. Pretendimi ndaj integritetit territorial të Kosovës do të thotë pretendim për të hyrë në luftë jo vetëm me Kosovën, por me Perëndimin dhe me NATO-n. Nuk mendoj se politikë-bërësit në Serbi janë aq naiv sa të lejojnë veprime të tilla për shkak se jo shumë vjet më parë Serbia e ka përjetuar një ndjenjë të luftës me NATO-n, fituesi i të cilës ka qenë dhe është paraprakisht i ditur.
III
Porse, deklaratat dhe iniciativat e tilla si këto të fundit nga Serbia nuk duhet të ndikojnë në ndjenjat e qytetarëve të Kosovës, të të gjitha komuniteteve, për shkak se në Kosovë ekziston dhe funksion mekanizmi i sigurisë dhe i ruajtjes së integritetit territorial të Kosovës. Prania e KFOR-it, Policisë së UNMIK-ut dhe Shërbimit Policor të Kosovës dhe Trupave të Mbrojtjes së Kosovës është garancë për ruajtjen e stabilitetit, sigurisë së përgjithshme, jetës dhe pronës të qytetarëve të vendit. Mekanizmi i sigurisë në Kosovë është vigjilent dhe i përkushtuar që të mbrojë vendin nga kërcënime të ndryshme të jashtme e të brendshme. Të njëjtin përkushtim e kanë edhe institucionet ndërkombëtare edhe ato vendore të sigurisë. Institucionet e sigurisë në Kosovë po ndjekin me vëmendje të gjitha zhvillimet në dhe rreth Kosovës, si dhe janë të gatshme të veprojnë në rast të nevojshëm. Qytetarët e Kosovës dhe në veçanti qytetarët serbë të Kosovës nuk kanë nevojë të presin apo të kërkojnë mbrojtje nga struktura të ndryshme jashtë Kosovës, për shkak se KFOR-i dhe Policia kanë këtë mandat dhe janë të përkushtuar ta kryejnë mandatin e tyre.
IV
Institucioni vendor i sigurisë, SHPK-ja, është organizatë profesionale dhe e shtrirë në gjithë territorin e Kosovës. SHPK-ja ka në përbërjen e saj një numër prej rreth 11 për qind të pjesëtarëve që vijnë nga komuniteti serb i Kosovës dhe gjatë tërë kohës punon për të siguruar ambient të qetë dhe rendin publik në vend. Secili veprim konkret që mund të provokojë apo destabilizojë situatën e sigurisë sigurisht se do të ndeshet me reagim të duhur të institucioneve të sigurisë. Këto përkushtime janë deklaruar publikisht jo vetëm nga policia, porse edhe nga zyrtarët e KFOR-it. Qytetarët e të gjitha komuniteteve gjejnë veten në mekanizmin vendor të sigurisë. Ata kanë djemtë, vajzat, prindërit dhe të afërmit e tyre në SHPK dhe në TMK. Tek e fundit, koha e dhunës dhe luftës ka mbaruar për këtë pjesë të rajonit. Dhuna nuk është opsion i zgjidhjes së konfliktit dhe përfundimit të procesit politik që po kalon Kosova. Kjo tashmë duket të jetë e qartë jo vetëm për kosovarët.
Botuar në “Zëri” më 07 maj 2007, fq. 12,
Fundërrinat e luftërave
Pretendimi ndaj integritetit territorial të Kosovës do të thotë pretendim për të hyrë në luftë jo vetëm me Kosovën, por me Perëndimin dhe me NATO-n. Jo shumë vjet më parë Serbia e ka përjetuar një ndjenjë të luftës me NATO-n, fituesi i të cilës ka qenë dhe është paraprakisht i ditur
Shkruan: Burim Ramadani
I
Iniciativa e ditëve të fundit të një grupi ekstermistësh të Serbisë për të mbrojtur me luftë Kosovën ka shfaqur edhe njëherë faktin se jo çdo gjë mbaron me mbarimin e luftës në terren. E ashtuquajtura Garda e Car Llazarit, megjithëse nuk arriti të mbajë liturgjinë themeltare në Krushevc këtë fundjavë, është forma më direkte e paraqitjes së ndjenjës nacionaliste e frustruese të individëve apo grupeve të mësuara me këtë ndjenjë. Kjo është edhe një vazhdimësi e tentimeve për provokimin e situatës së sigurisë së përgjithshme jo vetëm në Kosovë, por edhe më gjerë, dhe manipulimin e ndjenjës së forcave radikale në Serbi dhe të gjithë atyre që kanë qenë në një mënyrë apo tjetër të lidhur me luftërat që kanë ndodhur në ish-Jugosllavi. Grupi i paraqitur në media që dëshiron të krijojë të ashtuquajturën Garda e Car Llazarit nuk është gjë tjetër përveç se fundërrinë e luftërave që ka nxitur dhe udhëhequr regjimi i Millosheviqit për një dedakë në këtë rajon. Ky është edhe një lloj presioni që Serbia apo struktura të ndryshme në Serbi duan të bëjnë mbi Këshillin e Sigurimit në kohën kur duhet të votohet për të ardhmen e Kosovës.
II
Është e vërtetë se Kosova dhe Serbia nuk kanë një marrëveshje paqe dhe kjo automatikisht nënkupton se nuk ka përfunduar gjendja e luftës, tashmë e e kthyer në rrugë politike, që nga viti 1999. Porse, nuk duhet të anashkalojmë faktin se NATO-ja dhe Serbia ka një marrëveshje paqe, që njihet në sistemin ndërkombëtar si Marrëveshje e Kumanovës, e cila ka detyruar forcat serbe të largohen njëherë e përgjithmonë nga Kosova. Serbia ka humbur të drejtën morale dhe legjitime edhe për të kërkuar kthimin në Kosovë qoftë në aspektin e ushtrimit të pushtetit politik, e aq më larg edhe atë të pushtetit të sigurisë kur dihet se nga forcat serbe të sigurisë kanë humbur jetën dhjetëra mijëra qytetarë të Kosovë dhe prania e uniformës serbe në Kosovë është sinomin i ndjenjës së tentim-gjenocidit, dhunës dhe shkatërrimit masiv. Pretendimi ndaj integritetit territorial të Kosovës do të thotë pretendim për të hyrë në luftë jo vetëm me Kosovën, por me Perëndimin dhe me NATO-n. Nuk mendoj se politikë-bërësit në Serbi janë aq naiv sa të lejojnë veprime të tilla për shkak se jo shumë vjet më parë Serbia e ka përjetuar një ndjenjë të luftës me NATO-n, fituesi i të cilës ka qenë dhe është paraprakisht i ditur.
III
Porse, deklaratat dhe iniciativat e tilla si këto të fundit nga Serbia nuk duhet të ndikojnë në ndjenjat e qytetarëve të Kosovës, të të gjitha komuniteteve, për shkak se në Kosovë ekziston dhe funksion mekanizmi i sigurisë dhe i ruajtjes së integritetit territorial të Kosovës. Prania e KFOR-it, Policisë së UNMIK-ut dhe Shërbimit Policor të Kosovës dhe Trupave të Mbrojtjes së Kosovës është garancë për ruajtjen e stabilitetit, sigurisë së përgjithshme, jetës dhe pronës të qytetarëve të vendit. Mekanizmi i sigurisë në Kosovë është vigjilent dhe i përkushtuar që të mbrojë vendin nga kërcënime të ndryshme të jashtme e të brendshme. Të njëjtin përkushtim e kanë edhe institucionet ndërkombëtare edhe ato vendore të sigurisë. Institucionet e sigurisë në Kosovë po ndjekin me vëmendje të gjitha zhvillimet në dhe rreth Kosovës, si dhe janë të gatshme të veprojnë në rast të nevojshëm. Qytetarët e Kosovës dhe në veçanti qytetarët serbë të Kosovës nuk kanë nevojë të presin apo të kërkojnë mbrojtje nga struktura të ndryshme jashtë Kosovës, për shkak se KFOR-i dhe Policia kanë këtë mandat dhe janë të përkushtuar ta kryejnë mandatin e tyre.
IV
Institucioni vendor i sigurisë, SHPK-ja, është organizatë profesionale dhe e shtrirë në gjithë territorin e Kosovës. SHPK-ja ka në përbërjen e saj një numër prej rreth 11 për qind të pjesëtarëve që vijnë nga komuniteti serb i Kosovës dhe gjatë tërë kohës punon për të siguruar ambient të qetë dhe rendin publik në vend. Secili veprim konkret që mund të provokojë apo destabilizojë situatën e sigurisë sigurisht se do të ndeshet me reagim të duhur të institucioneve të sigurisë. Këto përkushtime janë deklaruar publikisht jo vetëm nga policia, porse edhe nga zyrtarët e KFOR-it. Qytetarët e të gjitha komuniteteve gjejnë veten në mekanizmin vendor të sigurisë. Ata kanë djemtë, vajzat, prindërit dhe të afërmit e tyre në SHPK dhe në TMK. Tek e fundit, koha e dhunës dhe luftës ka mbaruar për këtë pjesë të rajonit. Dhuna nuk është opsion i zgjidhjes së konfliktit dhe përfundimit të procesit politik që po kalon Kosova. Kjo tashmë duket të jetë e qartë jo vetëm për kosovarët.
Botuar në “Zëri” më 07 maj 2007, fq. 12,
Po ashtu, ky koment është botuar edhe në të përditshmen e Tiranës “Gazeta Shqip” më 8 maj 2007, fq. 10
No comments:
Post a Comment