Kriza para syve

Kriza para syve

BURIM RAMADANI

Nuk mund të shkojë gjatë kështu. Diçka do të mund të ndryshojë. Njerëzit janë lodhur, qeveritarëve u është rritur lluksi, politikanëve në përgjithësi u janë rritur ambiciet. Duke qenë të dëshpruar në aspektin fiancaniar dhe për shkak të mungesës së perspektives, qytetari i Kosovës ka mbetur në mes të rrugës. I pashpresë!

Një situatë e tillë mund të komplikohet edhe më shumë. Mungesa e qeverisjes, kriza e kriëz, domosdoshmëria për qeverisje të vendosur dhe të përkushtuar, sikurse edhe ngërçi institucional që po ndodh herë pas here, mund të komplikohet edhe me procese tjera të mëdha e të rënda. Me këso zhvillimesh, institucionet e Kosovës duket se e kanë të papërballueshme mundësinë e funksionalitetit.

Kërkesa për zgjedhje të reja të shpejta parlamentare nuk është një çështje e ngushtë partiake. Është domosdoshmëri. Është e patejkalueshme. Në fakt, nuk ka opsion tjetër për të ndalur krizën përveç zgjedhjeve parlamentare. Përndryshe, Kosova bashkë me institucionet e saj qeverisëse dhe legjislativin do të mund të përshkallëzohet në një krizë shumë më të thellë dhe shumë më të komplikuar.

Në anën tjetër, qytetari i Kosovës përballet me lloj-lloj problemesh e vështirësish, të cilat dalin si pasojë e mungesës së qeverisjes. Gjatë javës së kaluar kemi parë një situatë jashtëzakonisht të rëndë rreth Rektoratit të Universitetit të Prishtinës. Ishte aq e keqe qasja rreth atyre zhvillimeve, sa që rrezikoheshin jetëra njerëzish për shkak të çështjeve dhe ambicieve politike. Normalisht se dihej qartë dhe pastër se e vetmja mundësi për të hapur rrugën për fillimin e zgjidhjes së problemeve të grumbulluara në UP ishte largimi i udhëhehësit të UP-së. Në fakt, rektori i dorëhequr Gashi nuk është përgjegjësi kryesor për krejt ato që kanë ndodhur ndër vite në UP. Por, sikurse thuhet në popull, “i kërciti në dorë situata” dhe nuk kishte zgjidhje tjetër përveç dorëheqjes.

Kjo, sikurse edhe shumë probleme tjera të jetës së përditshme, duket qartë se ka ngritur edhe më shumë nivelin e pakënaqësisë së qytetarëve të Kosovës. Sot kriza e madhe është para syve tanë. Kushdo që i mbyll sytë, nuk ka për t’i hapur normalisht! Kushdo që i ka hapur sytë, mund të gjejë një zgjidhje për të dalë nga kjo situatë.

Është e padiskutueshme nevoja për reflektimin personal, profesional dhe politik në këtë situatë. Edhe qeveritarët do të duhej që të paktën njëherë (pasi që nuk e kanë bërë deri më tash) të reflektojnë për gjendjen që gjendet vendi. Nuk e kanë shumicën në parlament dhe krejt çka po tentojnë të bëjnë aty është të bllokojnë nismat e opozitës. Kjo situatë nuk meriton shumë koment. E kanë nisur prej tash rrugën e bërjes së opozitës, anipse janë në pushtet.

Kjo strukturë politike në pushtet e ka vendin në opozitë për vitet e ardhshme. Nuk ka asnjë dilemë se Kosovës i nevojitet një ndryshim rrënjësor i mënyrës së qeverisjes. Nuk ka hapësirë politike për një qeverisje të këtillë. Tashmë, ndoshta më shumë se asnjëherë më parë, qeverisja në Kosovës duhet të ketë dy elemente tepër të dallueshme: vendosmërinë e padilemë dhe kreativitetin zhvillimor.

Kjo mundësohet me veprime të analizuara politike, porse domosdoshmërisht kërkon vullnetin për ndryshimin rrënjësor. Ky ndryshim po vjen! Kriza para syve tanë nuk guxon të injorohet. Mbyllja e syve në këto zhvillime negative mund të sjellë pasoja të padëshirueshme dhe të pamatshme. Nuk na duhen ato! Na duhen zgjedhjet!

Botuar në TRIBUNA, më 13 shkurt 2014, fq. 6