Monday, July 9, 2007

Kosova është ndryshe

Loja pa fitues

Kosova është ndryshe

Shpjegimi më i thjeshtë i imazheve që u panë të enjten në rrugë drejt Gazimestanit ka të bëjë me dy karakteristika: Kosova funksion ndryshe, dhe serbët e Serbisë duhet të respektojnë ligjet e Kosovës ashtu sikurse që ndodh saherë që ata udhëtojnë në një vend tjetër të botës

Shkruan: Burim Ramadani

I
Të enjten në Gazimestan është shënuar përvjetori i 618-të i Betejës së Kosovës, përvojetor i cili pa kurrëfar dyshimi do të jetë i fundit në konditat e tashme apo të vjetra të situatës politike dhe praktike në Kosovë dhe Serbi. Një numër serbësh nga Serbia ia mësynë Kosovës për të treguar se i gjithë ky territor është ende një, porse ata u ballafaquan me realitetin në terren. Megjithëse këtë realitet e kanë ditur, serbët panë të enjten se Kosova është diçka tjetër dhe mund të jetë çdo gjë pos Serbi. Të veshur me fanella të të ashtuquajturës “Garda e Car Llazarit” fundërrimat e luftërave të Millosheviqit u detyruan në Kosovës që të zhvishen dhe të respektojnë rregulla e ligje tjera nga ato në vendin e tyre. Një vendim ekzekutiv i shefit të UNMIK-ut i mundësoi organeve të rendit në Kosovë që të mos lejojnë nxitje nacionaliste nga të huajt në vendin tonë. Shpjegimi më i thjeshtë i imazheve që u panë të enjten ka të bëjë me dy karakteristika: Kosova funksion vetë, dhe serbët e Serbisë duhet respektuar ligjet këtu.

II
Prej qershorit të vitit 1999, realiteti në Kosovë ka qenë ndryshe nga ajo që është paraqitur nga politika dhe mediat në Serbi. Shumë prej qytetarëve të Serbisë pa hezitim në biseda të rastit e thonë qartë se ata nuk kanë ide mbi atë që po ndodh vërtetë në Kosovë, përkatësisht se ata marrin informata të njëanshme nga qeveria e Beogradit. Pothuajse secili serb habitet me faktet tjera rreth zhvillimeve në Kosovën e pas 1999-ës, duke përfshirë këtu edhe aspektet legale edhe ato të jetës së përditshme. Sidoqoftë, një mësim që ata kanë marrë të enjten sigurisht se do t’i mbetet në mendje, sado që mund të tingëllojë habitshëm. Anëtarët e formacionit paramilitar, të cilët kanë mbështetje të fuqishme nga autoritetet e Beogradit, janë përballur me atë që quhet përkushtim për sundimin e ligjit dhe respektimin e ndjenjave të të tjerëve. Festimi i humbjes së para gjashtë shekujve të paktën mund të ketë pasur këtë të mirë për symbullirt në Serbi, pra të vërtetën e jetës ndryshe në Kosovë.

III
Tërë kjo ngjarje ka ndodhur në kohën më të ndjeshme që po kalon Kosova sa i përket vendosjes së mënyrës për njohjen e pavarësisë së vendit. Tashmë çështja e shtetësisë nuk vëhet në dilemë, porse diskutohet mënyra më e përshtatshme për të arritur këtë. Sikurse shumë herë gjatë historisë së fundit të shqiptarëve, Shtetet e Bashkuara të Amerikës edhe njëherë kanë marrë timonin e zgjidhjes së problemit dhe përkushtimi i administratës së presidentit Bush nuk duhet vënë në pikëpyetje. Vetë kreu i SHBA-ve e ka thënë qartë se Kosova do të jetë e pavarur edhe nëse nuk do të arrihet të kalohet kundërshtimi nga të vendet jashtë botës demokratike. Tek e fundit, vetë fakti se cilat janë vendet që kundërshtojnë pavarësinë dhe çfarë sistemi të brendshëm politik kanë ato, tregon qartë se shtetësia nuk mund të bllokohet. Sikurse edhe gjatë bombardimeve të NATO-s mbi Serbinë, vendet që kanë kundërshtuar ishin vende jodemokratike, anti-Perëndimore dhe disa vende Islamike. Të gjitha këto janë në kundërshti të hapur me SHBA-të.

IV
Takimet e nivelit të lartë sigurisht se do të vazhdojnë edhe për një kohë të caktuar për të diskutuar çështjen e pavarësimit të Kosovës. Por, mbi të gjitha takimi që po mbahet këto dy ditë në SHBA mes presidentëve Bush dhe Putin është shansë e mirë për të qartësuar mënyrën e ecjes përpara. Vazhdimi i negociatave, si kërkesë e mundshme direkte e kreut rus Putin, mund të përkthehet si kohë e nevojshme për Rusinë që të mos përdorë veton kundër pavarësimit të Kosovës. Kjo ndodh pasi që Rusia definitivisht është përballur me përkushtimin e SHBA-ve për vepruar edhe pa votimin e Rezolutës në Këshillin e Sigurimit. Pritja nga takimi Bush-Putin nuk duhet të jetë e ekzagjeruar, porse padyshim ky takim do të përcaktojë në masë të madhe rrugën përpara. Nuk ka më kohë për të humbur pa ditur mënyrën e përfundimit të procesit. Kjo do të përcaktohet si rezultat i këtij takimi të nivelit më të lartë amerikan dhe rus, ndërsa në vijim do të shihet se shtatori është koha finale për të shtuar edhe me një numrin e shteteve në botë.

Autori është këshilltar politik i Ministrit të Punëve të Brendshme dhe pjesë e stafit akademik të UP-së, ndërsa gjendet për specializim në “George C. Marshall - European Center for Security Studies” në Gjermani
Botuar në "Zëri" më 2 korrik 2007, fq. 11

No comments: